Հուլիսի 27-ին կրթահամալիրի վոկալի ուսուցիչ, «Սեբաստացիներ» ուսուցչական երգչախմբի ուսուցիչ-բարեկամ, Երևանի պետական կամերային երգչախմբի մեներգիչ, երգիչ, բոլորիս ընկեր Սեյրան Ավագյանի ծննդյան օրն է:
Ուզում ենք՝ այս օրն ավանդական դառնա Սեյրանին մեր շնորհակալությունը ասելը՝ իր նախաձեռնությամբ ստեղծված «Բրոյի-բրոյի» նախագծով Երևանում տոնախմբություն անցկացնելով, իրեն ծափահարելով:
Հուլիսի 27, ժամը 19.00, Անգլիական այգի
Հակաբացիլ տոնախմբություն «Բրոյի-բրոյի» Սեյրան Ավագյանի հետ
Սեյրան Ավագյանի ձայնասկավառակի շնորհանդես
Սեյրան Ավագյան բլոգի նորամուտ
Մասնակիցներ՝ Սեբաստացիներ, Երևանի կամերային երգչախումբ, գործընկերներ-բարեկամներ, երևանցիներ
Միասնական երգեր, պարերգեր, ընթերցանություն
Սայաթ-Նովա
- Բրոյի-բրոյի
- Չկա քիզի նման
- Դուն էն հուրին իս
Ջիվանի
- «Ես մի ծառ եմ ծիրանի»
Ազգային պարերգ «Ծամիս թորգի»
Կոմիտաս
- Նանարի նա
- Ծաղիկ ունեմ նարնջի, Հեյ, գյուլ եմ
- Սոնա յար
- Երևան բաղ եմ արել
Կարդում ենք
- Թումանյան «Իմ երգը»
- Քառյակներ.
-Էս է, որ կա… Ճիշտ ես ասում. թասդ բե՛ր:
Էս էլ կերթա` հանց երազում, թասդ բե՛ր:
Կյանքն հոսում է տիեզերքում զնգալեն,
Մեկն ապրում է, մյուսն սպասում. թասդ բե՛ր:
Հազար տարով, հազար դարով առաջ թե ետ, ի՜նչ կա որ.
Ես եղել եմ, կա՜մ, կլինեմ հար ու հավետ, ի՜նչ կա որ.
Հազար էսպես ձևեր փոխեմ, ձևը խաղ է անցավոր,
Ես միշտ հոգի, տիեզերքի մեծ հոգու հետ, ի՜նչ կա որ:
Իմ կնունքին երկինքը` ժամ, արևը` ջահ սրբազան,
Ծիածանը նարոտ եղավ, ամենքի սերն` ավազան.
Սարը եղավ կնքահայրս, ցողը` մյուռոն կենսավետ,
Ու կնքողս Նա ինքն եղավ, որ սահմանեց ինձ պոետ:
Չարենց
- Ինչքան աշխարհը սիրես
- Ինչ որ լավ է վառվում է ու վառում
Ազգային պարերի միասնական պարատոն
Գրել պատասխան